Ons weekend was een echte topper! Het werd alvast goed ingezet met een dinertje en een spelletjesavond op vrijdagavond. Annick, Jorgen, hun twee kindjes en de Puurs-collega van Tom (Ann) kwamen langs voor een etentje en een spelletje! Ondertussen hebben zij de spelletjeskriebels ook al goed te pakken!
Zaterdagvoormiddag moesten we nog alles inpakken en tegen de middag konden we dan vertrekken richting Poughkeepsie (NY-state) voor een weekend met de organisatie 'Vlamingen in de wereld'. Aanvankelijk moesten we er rond 14u zijn daar er een geleid bezoek gepland was aan het DIAmuseum (museum voor moderne kunst), maar dat zagen we met onze Kobe niet echt zitten en hebben daar dan ook niet voor ingeschreven. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog snel een draag(rug)zak te kopen voor de stevige wandeling die voor zondag op het programma stond. Rond 16u zijn we in het hotel (Best Western in Poughkeepsie) aangekomen waar we dan de rest van de groep opwachtten. Beetje bij beetje sijpelde iedereen binnen. Om 18u15 moesten we klaar staan om te vertrekken naar het restaurant. Op de planning stond het Culinary Institute of America. Dit is eigenlijk een school waar jongeren tot professionele en culinaire koks worden opgeleid. Aangezien men hier meer dan 3 maanden op voorhand moet boeken, reserveerde de organisatie voor een 18 man (zoals de vorige jaren). Dit jaar kwamen er echter meer inschrijvingen voor het herfstweekend binnen dan verwacht, dus konden we niet met z'n allen naar het CI of America. Er werd ons gevraagd of we dan met nog een ander gezin (we waren de laatst ingeschrevenen) elders wilden gaan eten. Voor ons geen enkel probleem! Tom, Kobe en ik gingen dan samen met Anke, Lieven en hun twee kindjes (Emilie en Alice) naar "Shadows on the Hudson". Een restaurant met uitzicht op de Hudson, zoals de naam al deed vermoeden. Daar aangekomen dachten Tom en ik dat het misschien niet zo gepast was om daar met een baby te gaan eten, want we moesten de auto namelijk tot voor de deur rijden, uitstappen en naar binnen gaan terwijl men de auto ging parkeren. Eenmaal binnen, was er geen enkel probleem. Een heel modern etablissement (Tom noemde het een verijdelde cafetaria:) volledig volgeboekt, druk en vol kinderen). In ieder geval, we hebben er reuzelekker gegeten en we hadden aangenaam gezelschap. Achteraf hoorden we dan van de andere Vlamingen dat het CI of America dik tegengevallen was en dat ze veel geld betaald hebben voor wat het was. Er werden verkeerde gerechten geleverd, meer dan de helft van de gerechten werden koud geserveerd, men liet vanalles vallen,... Waren wij toch veel beter af!
Zondagmorgen (weer met prachtig, maar wel koud weer, opgestaan) kregen we dan een 'hot breakfast' bestaande uit verse warme wafels, roerei, hamburger en aardappelen. Ik heb het bij de roereitjes gehouden, Tom heeft zich aan alles gewaagd:) Om half tien zijn we dan vertrokken naar het Mohonk Preserve voor de stevige wandeling. De tocht begon moeizaam met een stevige klim via rotstrappen. Kobe zat bij Tom op de rug, de buggy werd dichtgeplooid en over de overige mannen verdeeld (de wandeling duurde een drietal uren en Kobe moest toch zijn oogjes ook eens toe doen, dus de buggy was wel nodig).
We hebben ronduit genoten van deze wandeling! We waren echt blij dat we dit gedaan en gezien hebben! Dit is een echte aanrader om in the fall te doen! De bomen zijn er op hun best en je zit midden in the Indian Summer! Rond half twee kwamen we dan aan the Picnic Lodge aan waar we nog een pizza verorberd hebben. Rond drie uur zijn wij dan al moeten doorgaan, omdat Tom tijdig op de luchthaven van Newark moest zijn. Het was niptjes, maar hij was toch nog op tijd. Nu zit ik enkele dagen alleen, maar geen nood, ik heb mijn bezigheid! Mijn agenda is goed geboekt.
Volgend weekend komen Ellen en Katrien aan. Weer iets om naar uit te kijken! Ciao!
Een prachtig meer met een knap hotel (zie volgende foto's)
De Picnic Lodge
Kobe heeft genoten en is uitgeteld!
